HISTORIA

Flat design to styl graficzny charakteryzujący się prostotą, czytelnością, jednolitością kolorystyczną i minimalizmem. Ten trend w projektowaniu interfejsów użytkownika pojawił się na przełomie lat 2000-2010 jako reakcja na wcześniejszy dominujący trend, zwany skeuomorfizmem.Początki flat designu: Flat design zaczął zdobywać popularność wraz z wejściem na rynek systemu operacyjnego Windows Phone 7 (2010) i systemu Windows 8 (2012) firmy Microsoft. Interfejsy te były zdominowane płaskimi kolorami, jednolitą typografią i prostymi ikonami. Odpowiadało to dążeniu do minimalizmu i czytelności.Flat design zdobył popularność również dzięki rosnącej liczbie użytkowników urządzeń mobilnych, gdzie czytelność i prostota interfejsu stały się priorytetem. Apple także wprowadził elementy flat designu w swoich interfejsach wraz z premierą iOS 7 w 2013 roku.Od tego czasu flat design przeszedł wiele ewolucji, zyskując na złożoności i elastyczności, co doprowadziło do powstania tzw. Flat Design 2.0. Ten rozwinięty styl zachowuje prostotę i czytelność flat designu, ale wprowadza także nowe elementy, takie jak cienie, głębie, a także nieco bardziej skomplikowane ikony i animacje.W skrócie, historia flat designu pokazuje jego rozwój od prostego, dwuwymiarowego stylu projektowania interfejsów do bardziej złożonych i elastycznych form, które nadal kładą nacisk na minimalizm, czytelność i estetykę.

Flat Design 2.0 to ewolucja oryginalnego flat designu, która pojawia się w odpowiedzi na pewne ograniczenia i wyzwania, jakie wiązały się z pierwotną koncepcją płaskiego projektowania interfejsu. W miarę rozwoju technologii i doświadczeń użytkowników, projektanci zaczęli eksperymentować, wprowadzając nowe elementy do flat designu, co doprowadziło do powstania Flat Design 2.0. Poniżej przedstawiam kilka cech charakteryzujących ten rozwinięty styl.

Minimalistyczne animacje

W Flat Design 2.0 często pojawiają się delikatne animacje, które pomagają w zrozumieniu interakcji i przekazują użytkownikom informacje na temat stanu systemu. Animacje te są zazwyczaj płynne, minimalistyczne i dodają subtelny element dynamiki do interfejsu.

Cienie i głębia

Chociaż oryginalny flat design eliminował cienie, Flat Design 2.0 wprowadza je z powrotem w bardziej umiarkowany sposób. Cienie są subtelne i mają na celu dodanie głębi i trójwymiarowości elementom interfejsu, co pomaga w lepszym zrozumieniu hierarchii i relacji między nimi.

Wyraziste kolory i gradienty

Choć oryginalny flat design preferował jednolite kolory, Flat Design 2.0 pozwala na bardziej złożoną paletę kolorów i umiarkowane gradienty. To dodaje głębi i bogactwa wizualnego, jednocześnie utrzymując ogólną prostotę