Wojciech Fangor (1922–2015) był wybitnym polskim malarzem, grafikiem i rzeźbiarzem, jednym z najbardziej znanych przedstawicieli op-artu na świecie. Urodził się 15 listopada 1922 roku w Warszawie. Studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, gdzie kształcił się pod kierunkiem Tadeusza Pruszkowskiego i Felicjana Szczęsnego Kowarskiego.

Fangor zasłynął jako współtwórca unikalnych przestrzennych układów malarskich oraz artysta, który eksplorował iluzje optyczne, światło i ruch w swoich dziełach. Jego obrazy, zwłaszcza te z lat 60., wypełnione były pulsującymi, kolorowymi formami, które zdawały się unosić w przestrzeni. Był jednym z nielicznych Polaków, których prace trafiły do prestiżowego Museum of Modern Art (MoMA) w Nowym Jorku.

W latach 60. Fangor wyemigrował do Stanów Zjednoczonych, gdzie pracował jako profesor w wielu uczelniach artystycznych. W 1999 roku powrócił do Polski i kontynuował działalność artystyczną aż do swojej śmierci. Zmarł 25 października 2015 roku w Warszawie, pozostawiając po sobie dziedzictwo, które inspiruje artystów na całym świecie.