Rzeźba Michała Anioła przedstawiająca biblijnego Dawida bezpośrednio przed walką z Goliatem. Uchodzi za jedno z najważniejszych dzieł renesansowej rzeźby. Obok Piety jest najbardziej znaną rzeźbą tego artysty.Rzeźba wykonana została z dbałością o detale – artysta uwzględnił nawet naczynia krwionośne.
Zanim powstała galeria, w 1750 roku została założona przez Gian Battistę Piazzettę, Akademia Malarzy i Rzeźbiarzy. W 1797 roku, po upadku Republiki Weneckiej, akademia była miejscem gdzie zebrano wszystkie cenne dzieła sztuki, co miało służyć w rozwoju i kształceniu nowych artystów.
10 sierpnia 1817 roku powstało muzeum. Pierwotnie zbiory były dostępne dla publiczności. Podzielono je na trzy galerie: na niezależną galerię malarstwa, galerię rzeźb i galerię gipsowych odlewów figur starożytnych.
Dawny pałac królewski w Paryżu, obecnie muzeum sztuki. Jedno z największych muzeów na świecie, jest też najczęściej odwiedzaną placówką tego typu na świecie. Stanowi jeden z ważniejszych punktów orientacyjnych stolicy Francji. Luwr położony jest między rue de Rivoli i prawym brzegiem Sekwany oraz ogrodami Tuileries i rue du Louvre.
Włoski rzeźbiarz, malarz, poeta i architekt epoki odrodzenia. Zaliczany obok Leonarda da Vinci i Rafaela Santiego do trójki największych artystów epoki renesansu, a także uznawany za jednego z najwybitniejszych artystów w dziejach świata. Autor między innymi fresków w kaplicy Sykstyńskiej. Wśród rzeźb najbardziej znane są Pietà i Dawid. Z dzieł architektonicznych – projekt kopuły bazyliki św. Piotra.
Rzeźba wykonana została z dbałością o detale – artysta uwzględnił nawet naczynia krwionośne. Przedstawienie Michała Anioła różni się od wcześniejszych dzieł renesansu florenckiego tym, że przedstawia Dawida przed walką z olbrzymem. Rzeźbiarze Donatello i Verrocchio oraz malarz Andrea del Castagno przedstawili młodzieńczego bohatera z odciętą głową Goliata. Michał Anioł natomiast nie zwraca już uwagi widza na zakończoną walkę, ale na rychłe zwycięstwo.
Artysta w trakcie pracy był często krytykowany, co doprowadzało go do furii. Jeden z możnych florentczyków, gonfalonier Piero Soderini, zarzucił rzeźbiarzowi, że posąg ma krzywy nos. Michał Anioł wziął w rękę odrobinę pyłu marmurowego, dłuto i zaczął na niby poprawiać nos Dawida, po czym zapytał: „Czy teraz jest dobrze?”, na co usłyszał odpowiedź Soderiniego: „Można rzec, że teraz ta twarz będzie żyła i że to ja nadałem jej życie”.