PODRÓŻ W ŚWIAT muzyki

Muzyka i dźwięk, z natury ulotne, dość szybko zaczęły być dokumentowane.
Ich zapis różnymi metodami i na różnych nośnikach ciągle się zmienia, ale cel pozostaje ten sam –
uchowanie przed zapomnieniem.

Od przekazów ustnych po różnego rodzaju notacje, czyli od przekazu pośredniego aż po bezpośrednią dokumentację na kolejnych nośnikach.

Mamy zatem trzy główne nośniki, wyróżnione ze względu na okres dominacji i popularność (również po powrocie do użycia):
-płytę winylową,
-kasetę magnetofonową,
-płytę C.


Każdy z nich miał pełnić funkcję służebną wobec muzyki, czyli być jak najbardziej „przezroczysty” i neutralny dźwiękowo. Przynajmniej z założenia, co właściwie nigdy się nie udało, ponieważ niedoskonałości i ograniczenia naszych trzech głównych nośników nie pozostawały bez wpływu na muzykę.

Nośniki

Płyta winylowa

Płyty winylowe, popularnie nazywane winylami, zrewolucjonizowały przemysł fonograficzny. Pojawiły się w 1948 roku wraz z gramofonem. Były to płyty gramofonowe 33 RPM, które gwarantowały możliwość zapisywania dłuższych nagrań muzycznych i ich nieprzerwane odtwarzanie przez kilkanaście minut. Produkowano je z polichlorku winylu, stąd też i nazwa. Takie tworzywo sztuczne nie powodowało powstawaniu szumów podczas odtwarzania muzyki, ani szybkiego zużywania się igieł.

Kolejnym krokiem w rozwoju nośników muzycznych było wprowadzenie na rynek przez firmę RCA w 1949 roku płyty o średnicy 18 cm z dużym otworem po środku i 45 obrotach na minutę. Były one przeznaczone do automatów muzycznych.

Vinyl

Kaseta magnetofonowa

Kaseta

W 1963 roku powstała kultowa dziś kasety magnetofonowej. Taśma magnetyczna jest rodzajem nośnika danych w postaci paska taśmy z tworzywa sztucznego.
Zapis i odczyt taśmy wykorzystuje ferromagnetyzm - taśma pokryta jest granulkami materiału ferromagnetycznego (najczęściej tlenki żelaza i chromu). Podczas zapisu głowica elektromagnetyczna za pomocą "silnego" pola ustawia domeny magnetyczne ("namagnesowuje" taśmę), a podczas odczytu wychwytuje zmiany pola spowodowane różnym namagnesowaniem taśmy. Wraz z pojawieniem się kasety dokonała się prawdziwa rewolucja w zakresie postrzegania muzyki (patrz 30 lat walkmana).

Płyta CD

Wreszcie czas na płytę kompaktową.
Nośnik ten zrewolucjonizował rynek muzyczny już od chwili premiery – dostępność, wysoka jakość dźwięku oraz transparentność nośnika były jego głównymi zaletami.

Historię CD otwiera koniec lat 70. (dokładnie 1978 r.). Firma Philips i pracująca tam grupa naukowców, po wielu próbach i badaniach doszła do wniosku, że najlepszym sposobem na zapis informacji jest płyta o krągłym kształcie, zapisywana i odczytywana optycznie. Poliwęglanowy krążek z zakodowaną cyfrowo informacją, do bezkontaktowego odczytu światłem lasera optycznego, stał się najpopularniejszym medium do zapisywania danych. Duża, jak na tamte czasy pojemność, atrakcyjna cena, trwałość, mniejszy format i lepsza jakość dźwięku sprawiły, że królujący dotychczas "winyl" musiał powoli usunąć się w cień.

Pierwszą płytą, która pojawiła się w wersji CD była "The Visitors" grupy ABBA, natomiast pierwszym materiałem opublikowanym na nośniku CD w Polsce (w 1989 roku) była płyta "Spokojnie" zespołu Kult.

CD

Streaming

Płyta kompaktowa stanowiła przełom z jeszcze jednego powodu: wprowadzała cyfrowy format zapisu, co pozwoliło na powstanie pliku muzycznego i kolejnej rewolucji fonograficznej, której możemy być dzisiaj świadkami.

Historia zapisu dźwięku w celu jego późniejszego sięga już naprawdę daleko. Obecnie coraz częściej posiłkujemy się plikami przechowywanymi na serwerach portali streamingowych czy cyfrowymi wersjami „płyt”.

Przyszłość nośników dźwięku wydaje się niejasna. Czekają nas zapewne kolejne audiofilskie, bezstratne formaty cyfrowe i dalszy revivalowy rozkwit tradycyjnych nośników.

Chcesz dowiedzieć się więcej?

Dane kontaktowe

Joanna Kozyra

ul. Muzyczna 1

02-156 Warszawa

📞 +48 376 483 737

📧 Skontaktuj się z nami

Napisz do nas




© JK 2024